Memento

همه چی داره خیلی واقعی میشه. همینکه پاسپورت اومد تو دستم همه شادیا و غمای جهان ریخت تو دلم. نمیتونم تصور کنم یه ماه و نیم دیگه و فرودگاه امام و گریه ها رو.

Memento...

همین یه ماه و نیم پیش بود. نگران بودیم که ساعت یازده شب بلیط به محمودآباد هست یا نه. اون از اراک اومد و منم خوابگاه. ترمینال شرق با اون همه ماشین و شلوغی و کلی ادم شده بود عاشقانه ترین حای دنیا. چند ر Memento...

رویای منی خواب منی درد دل بیداری من
تو حسرت پنهان شده در خنده و در زاری من

Memento...

خیلی سخته قضاوت نکردن کارا، حرفا و زندگی مردم. همه تلاشمو میکنم اما باز یه سری چیزا تو سرم میچرخه. ازین فکرا متنفرم. انگار یه سری چیزا که از بچگی رفته تو درونمون، چیزایی که همیشه تو جامعه بود، هر چقدم تلاشمونو بکنیم بازم ریشه کن نمیشه. اما میخوام همه تلاشمو کنم. کمرنگترش کنم. 

Memento...

خیلی وقته که ننوشتم و دلیلی بر این نیست که دوست نداشتم بنویسم. هرچند همه چیز خیلی دوست داشتنی نبود و نیست و خب زندگی اینطوریه. همه چیز قرار نیست رویایی باشه. هرچند انرژی و حس و حالای منفی گاه و بیگاه Memento...